"Wpadka", czyli kolejny (FNi)N by Kage-Sama

Już jest

. Może być?
Tak, nudzę się.

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

Hoho, siostra szaleje, ale ciągle się zastanawiam czy ona aby na pewno jest zakonnicą xD Chociaż... biorąc pod uwagę "Chrono Crusade", które czytałam i oglądałam, to chyba jednak może.

Karolek, co to za romantyzm

Ale nie mogłam z tym wsadzaniem kwiatka do doniczki. Jakie skojarzenia xD "Nie przy dzieciach!" xDD

Wracając do mang. Moja kolekcja, to głównie też shounen takie jak: Dragon Ball, Saiyuki, FMA, Chrono Crusade (po ang.; Chronuś w awatarze), Death Note. Ale shojo też czytam w tym najwięcej yaoi (głównie na necie po ang.). Za Naruto nie przepadam, ale przecież nie będę cię tępić za to, że lubisz. Każdy lubi... to co lubi Smile

Chociaż jesteśmy po przeciwnych stronach, bo ja jestem za DB, to i tak z zniecierpliwieniem będę czekała na następne... odcinki naszego forumowego serialu

Życzę Weny!

_________________
"Czy chcesz, abym zabrała Cię do miejsca w tym mieście, gdzie spełniają się marzenia?"

<A HREF="http://www.pustamiska.pl" TITLE="PustaMiska - akcja charytatywna">
<img alt="PustaMiska - akcja charytatywna"></a> <--- klik

Ja też.

Mimo, że nie czytam mangi, a za to coraz bardziej wciąga mnie świat Tolkiena.
No, ale przynajmniej wszyscy jesteśmy fanami twórczości pana Kosika. ;]

_________________
Uśmiechnij się!

Co do mang:
Mam 7 tomów Dragon Balla, całkiem niezłe, ale odrzuciła mnie kreska.
A Death Nota też czytałam. Fajny, ale zakończenie słabe.
Co do "serialu", to dam Wam małą, spojlerową podpowiedź:
Spiszcie sobie WSZYSTKIE podane info na temat siory Edy. Ten, kto czytał pewien tom FNiN dokładnie, na pewno zauważy coś ciekawego...

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

Przeczytałam wszystkie... Czekaj, wyślę ci moje przemyślenia na priv.

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

Pominęłaś rok, w którym zaczęła pracować, ale... zgadłaś.

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

W rok moich narodzin?

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

A skąd ja mogę to wiedzieć?!

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

1997

.

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

A ja 1996

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

Rok różnicy... Ale zgadłam?

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

Tja...

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

Hurra! Będę detektywem XD .

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

Ojej, musiałabym całe opko przejrzeć, a zmęczona jestem ;P Ale chyba w niedalekiej przyszłości poszukam tych info i zastanowię się. Chociaż, myślałam już o czymś jak przeczytałam jedną... cechę siostrzyczki oraz wasze (Kage-Sama i Izy) posty detektywistyczne. Ale to na razie tak na marginesie, bo przemyślę to jeszcze ;P

Kage-Sama, przeczytaj "Saiyuki"

_________________
"Czy chcesz, abym zabrała Cię do miejsca w tym mieście, gdzie spełniają się marzenia?"

<A HREF="http://www.pustamiska.pl" TITLE="PustaMiska - akcja charytatywna">
<img alt="PustaMiska - akcja charytatywna"></a> <--- klik

OK, postaram się Smile

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

Iza wstała.
-Dobra, dość tego-powiedziała stanowczo-Idę do Pasera po magiczne druciki.
-Chcesz się włamać?-spytała Nika
-To niemożliwe-dodała Regina-Nie masz pojęcia od ilu lat próbuję się tam dostać.
-To może przez okno?-zasugerowała Nika i przez chwilę przestraszyła się samej siebie. Wcześniej nigdy nie przyszłoby jej do głowy włamywanie się, a teraz…
-Oknem?-Iza podrapała się w głowę-Niegłupie.
-Pomijając kolejne nierozkminialne zamki i kuloodporne szyby-mruknęła Regina
-Nie narzekaj.
-Nie narzekam. Myślę krytycznie.
-Jakby kiedykolwiek było inaczej-zażartowała Iza-A z tymi drucikami się spóźniłyśmy.
Rzeczywiście, na podjeździe poniżej siora Eda parkowała swój wehikuł.
-Pięciominutówka?-zdziwiła się Nika
-To coś żre mnóstwo benzyny. Jedno okrążenie wokół budynku i koniec-ucięła gotka-Nie zamierzam żyć pod abażurem. Zaraz zaciągnę tą pingwinicę w ustronne miejsce i…
-No już nie kończ, bo zrobię się zazdrosny-rzucił Karolek wkraczając do pokoju. Wraz z nim do pomieszczenia wparował dym-Co to ma być? Babska narada wojenna?
-Nie twój interes-odparła Iza-Czego tu?
-Gdzieś chyba coś mocnego jarają, bo przez korytarz przejść nie można.
-Przyszedłeś naskarżyć?-zdziwiła się Nika
-Nie, chciałem spytać, czy trochę tego nie macie.
Regina wstała i otworzyła okno na całą szerokość.
-Nie no, tego już za wiele-zdenerwowała się Iza machając rękami-Od których tak wali?
-Zaczęło się na dole-stwierdził chłopak po chwili wahania. Wyszczerzył zęby-Twoje aniołki chyba znów skleciły Małego Chłopca.
Nika posłała Reginie pytające spojrzenie. Ta uniosła oczy w geście „stara, piękna historia”.
-Już raczej twoi kumple coś wymyślili-stwierdziła Iza
-Jak mówi Pismo: „Jeżeli mężczyzna w ciągu tygodnia nic nie puścił z dymem, to wiedz, że coś się dzieje”-dodała pokasłując Regina-Dobra, dosyć mam tego dymu. „Jaranie jaraniem, ale nie wędzeniem” jak mawiali podczas procesów czarownic.
-Ty i te twoje makabryczne teksty-westchnęła Nika wstając. Całą czwórką wyszli na zadymiony korytarz. Kręciło się po nim mnóstwo innych dzieciaków. Regina pociągnęła nosem i zmarszczyła się lekko. Gdy zeszli na dół nie mogło być mowy o pomyłce.
-Rury w piwnicy poszły, a ktoś wrzucił niedopałka-stwierdził cicho Karolek-Pożar… Ludzie, po…!-Iza zasłoniła mu usta ręką
-Nie wzbudzajmy paniki-wysyczała przez zęby
-Ja i Karol zawołamy tych z góry, wy zajmijcie się dzieciakami. Musimy-nagle gdzieś spod podłogi rozległy się wybuchy. Podłoga zarwała się w kilku miejscach ukazując ogień w pełnej krasie.
-No i po moim zapasie fajerwerków-mruknął cicho Karolek
-Psiakrew, cholera!-wrzasnęła siora Eda stając w drzwiach wejściowych-Na pięć minut was samych zostawić nie można!-pseudozakonnica próbowała przekroczyć próg, lecz ogień jej to uniemożliwił
-Niech siora dzwoni po strażaków, my się resztą zajmiemy!-krzyknęła Iza. Regina i Karol pomknęli na górę, skąd po chwili zaczęły napływać masy nastolatków. Iza i Nika popędziły do pokoju dziecięcego, gdzie wolontariusze zaczęli już akcję „wyrzuć przez okno wszystko, co się rusza”. W końcu wszyscy zostali przetransportowani na podwórko. Ogień zaczął powoli wkraczać do bawialni, więc Nika i Iza również się ewakuowały. Z oddali słychać było zbliżający się dźwięk syreny strażackiej.
„Akcja olewnicza”, jak to określił jeden z chłopaków, trwała kilka godzin. Dość powiedzieć, że budynek nadawał się już tylko do wyburzenia. Siora Eda i Iza biegały w tę i z powrotem doglądając swoich podopiecznych. W czasie pożaru nikt nie ucierpiał, lecz nieznany był los dwójki zaginionych. Reginy i Karolka.
Na potrzeby dzieciaków rozstawiony został duży namiot. Podjazd zaś wypełniony był tym, co najgorsze: dziennikarzami. Momentami Iza musiała trzymać siorę Edę, by ta nie zaatakowała wścibskich reporterów. Nika starała się jej pomóc, gdy nagle rozpoznała w tłumie dwie znajome twarze.
Felix i Net w końcu dopchnęli się do przyjaciółki. Udali się na tył namiotu, by mieć choć podrabianą imitację sztucznej prywatności.
-Ale co się w ogóle stało?-spytał Net po uprzednim wyściskaniu przyjaciółki
-Mówią, że to coś z instalacją-wzruszyła ramionami dziewczyna
-To prawda, że Regina i tamten… Karolek…?
Nika smutno pokiwała głową.
-Zakonnica na szóstej-ostrzegł cicho Felix. Rzeczywiście, ku nim zmierzała Siora Eda. Zatrzymała się przed nimi.
-Ty… Nika… Musimy porozmawiać… W cztery oczy. Teraz.
Nika zdziwiła się, ale posłusznie podążyła za pseudozakonnicą. Ukryły się za jednym z wozów, z dala od nieodpowiednich uszu.
-Sioro, ja naprawdę nie wiem co się stało-zaczęła Nika
-Wiem-ucięła siora Eda zdejmując okulary-To ja muszę ci coś powiedzieć.

Urodziłam się w 1997 roku, we wraku płonącego samolotu. Przynajmniej takie miałam odczucie. Nie wiedziałam kim byłam. Po prostu zaczęłam biec przed siebie.
Zrządzeniem losu dotarłam do bram klasztoru zakonnic. Przyjęły mnie, bez pytań.
Wspomnienia zaczęły powracać lata później. Zaczęłam szukać informacji o sobie, aż w końcu dowiedziałam się wszystkiego. Miałam kochającą rodzinę, pracę… aż nastąpił wypadek. W ciągu tych lat stałam się już inną osobą. Owszem, wróciłam do Warszawy, jednak po to, by, zgodnie z poleceniem siostry przełożonej, zająć się prowadzeniem sierocińca. Anna Mickiewicz stała się stertą starych dokumentów na dnie szafy, podczas gdy siora Eda, hałaśliwa pseudozakonnica, rozpoczęła nowe życie.

-Ta zakonnica to twoja matka?-zapytał powoli Felix
-Twoja matka jest zakonnicą?-zdziwił się Net
Nika pokiwała głową wpatrując się w pseudozakonnicę, która właśnie pakowała do autokaru swoich opornych podopiecznych. Otarła wciąż wilgotne oczy.
-Tak… Ale chyba nie objawimy tego światu. Mama chce nadal prowadzić sierociniec… A ja pójdę z nią.
-Wciąż nam nie powiedziałaś gdzie to będzie, ta wasza nowa miejscówka-zauważył Felix
-Ja też jeszcze nie wiem. Ale jakby co…-dziewczyna uśmiechnęła się-To widzimy się w piątek wieczorem pod szkołą, ok?
-Spotkanie po dwudziestej?-Net pokręcił głową w udawanym oburzeniu-Co to miejsce z tobą zrobiło…
Nika cmoknęła go w policzek i popędziła do autokaru. Stojąc w tłumie przepychających się dzieciaków zauważyła w krzakach mały, czarny kształt. Podeszła zaciekawiona i natychmiast rozpoznała swoje małe, tekturowe pudełko. Przy wieczku kołysał się powoli czarny kwiatek.

-No a… daleko jeszcze?
-NIE!
-Przydałby ci się kurs dobrego wychowania.
-A tobie klatka i drzewo.
Stary, wysłużony dywan poruszył się. Spod niego wyczołgały się dwie postacie.
-Oto moja zapasowa miejscówa-pochwaliła się Regina. Karolek rozejrzał się po malutkim mieszkanku.
-Zapasowa, stara miejscówa, chciałaś powiedzieć.
-Nie przesadzaj.
-Starość nie radość. Dropsy nie tik-taki.
-Spadaj-gotka opadła na rozkładany fotel wzbijając tumany kurzu-Jak to powiedział arcykapłan do Jezusa: „Metodą dedukcji doszedłem do konkluzji, że twoje indokryzmy są nieefemeryczne”.
Na trzecim piętrze wykuszu przymocowanego do starej, praskiej kamieniczki światło paliło się do nocy.

KONIEC

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

Dobre! czekam na dalsze części.

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

Em... jak już napisałam na zakończeniu poprzedniego fragmentu to KONIEC. Dalszych części nie będzie.

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!

CO?!

_________________
Trzy słowa najdziwniejsze:
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

TO. Może kiedyś skrobnę drugą część, ale na razie biorę wolne. Ewentualnie wrócę do starego, dobrego Pajęcznika.

_________________
My, sadyści, wiemy jak bawić się bez mała
Wiemy jak katować, by ofiara zapłakała
To jest ta cudowna krew <3
To jest nasz morderczy zew!
Mamy noże, których nie ma nikt inny
Do zabawy ogień i sznur
Na pale nawlekamy niewinnych
A dla winnych garnek i szczur!